Foto: Fernando Blanco
Pérez Domínguez presentou a novela 'El síndrome de Mowgli'
V. Oliveira
O autor describe a historia dun ex boxeador que quere deixar de ser un matón por encargo ·· Na súa obra fala da falta de pertenza como metáfora do mundo
Nun universo literario no que abundan os grandes continentes, achegarse a unha illa sempre supón unha aventura. Unha aventura na que os náufragos que abandonan o barco sofren a síndrome que padeceu Mowgli, o neno-lobo de Kipling, no que se basea o escritor sevillano Andrés Pérez Domínguez para a súa última novela editada por Algaida, coa que gañou o Premio Luis Berenguer.
O autor, que onte estivo en Compostela presentando El síndrome de Mowgli, tece a historia de Rafael Montalbán, un ex boxeador que quere darlle un cambio á súa vida e deixar de traballar como porteiro de clubs de alterne e matón por encargo.
Un "cazador solitario" que, como explica o escritor, representa o ser humano perdido na sociedade actual. "Todos somos un pouco Mowglis", asegura . "Eu non me canso de dicir que Disney fixo películas moi bonitas pero desvirtuou moito a orixe da historia da que proceden como é o caso de O libro da Selva. O síndrome de Mowgli non é máis que o que lle ocorre a todo o mundo nalgún momento da súa vida: cando non acabas de encaixar en ningún sitio, e te sentes só. Esa falta de pertenza é unha metáfora coa que se pode identificar o mundo actual", explica Pérez Domínguez. Como xa o fixera nas novelas de espionaxe La clave Pinner (2004) e El factor Einstein (2008), a armazón do cine negro está presente nesta obra, pero neste caso, a carga de fondo é unha historia de amor, a do protagonista con Lola, a muller que amou e que o traizoou dezaoito anos atrás.
É precisamente a ilusión de recuperar o amor de Lola o que leva o protagonista de El síndrome de Mowgli a tropezar coa mesma pedra por segunda vez.
VARIOS PREMIOS
Unha homenaxe
Pérez Domínguez acumula máis dun centenar de galardóns como o Max Aub, Ciudad de Coria, Tierras de León ou Elena Soriano. Conduce un programa de radio en Sevilla e escribe unha columna de opinión. Esta obra homenaxea "os libros e os heroes da miña infancia", asegura .
O autor, que onte estivo en Compostela presentando El síndrome de Mowgli, tece a historia de Rafael Montalbán, un ex boxeador que quere darlle un cambio á súa vida e deixar de traballar como porteiro de clubs de alterne e matón por encargo.
Un "cazador solitario" que, como explica o escritor, representa o ser humano perdido na sociedade actual. "Todos somos un pouco Mowglis", asegura . "Eu non me canso de dicir que Disney fixo películas moi bonitas pero desvirtuou moito a orixe da historia da que proceden como é o caso de O libro da Selva. O síndrome de Mowgli non é máis que o que lle ocorre a todo o mundo nalgún momento da súa vida: cando non acabas de encaixar en ningún sitio, e te sentes só. Esa falta de pertenza é unha metáfora coa que se pode identificar o mundo actual", explica Pérez Domínguez. Como xa o fixera nas novelas de espionaxe La clave Pinner (2004) e El factor Einstein (2008), a armazón do cine negro está presente nesta obra, pero neste caso, a carga de fondo é unha historia de amor, a do protagonista con Lola, a muller que amou e que o traizoou dezaoito anos atrás.
É precisamente a ilusión de recuperar o amor de Lola o que leva o protagonista de El síndrome de Mowgli a tropezar coa mesma pedra por segunda vez.
VARIOS PREMIOS
Unha homenaxe
Pérez Domínguez acumula máis dun centenar de galardóns como o Max Aub, Ciudad de Coria, Tierras de León ou Elena Soriano. Conduce un programa de radio en Sevilla e escribe unha columna de opinión. Esta obra homenaxea "os libros e os heroes da miña infancia", asegura .
No hay comentarios:
Publicar un comentario